Niezbędnym dokumentem, aby uzyskać poradę medyczną u lekarza specjalisty, jest przedstawienie skierowania1. Podobnie aby wykonać badanie diagnostyczne, również zobowiązani jesteśmy przedstawić ten dokument.
Oprócz wspomnianej specjalistycznej opieki ambulatoryjnej, w której chyba najczęściej wystawia się skierowania, niezbędne jest ono także w lecznictwie szpitalnym, gdy proces leczenia wymaga całodobowej opieki w tzw. trybie stacjonarnym. Ponadto skierowanie otrzymujemy do sanatorium w lecznictwie uzdrowiskowym, na zabiegi i porady rehabilitacyjne oraz w opiece nad przewlekle chorymi.
Kto wystawia skierowanie
Skierowania na badania diagnostyczne, do lekarza specjalisty, na leczenie uzdrowiskowe, rehabilitację leczniczą i opiekę długoterminową wystawia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej lub inny, który udziela świadczenia w ramach umowy z NFZ. Jeżeli w trakcie leczenia specjalistycznego pacjent wymaga wykonania dodatkowych badań diagnostycznych, skierowanie wystawia lekarz i jest ono zawsze wymagane nawet w poradniach, w których pacjent ma prawo zgłosić się bez skierowania (na przykład: położnictwo, onkologia, stomatologia).
Na wykonanie badań diagnostycznych kosztochłonnych, do których zaliczamy np. rezonans magnetycznych, tomografię komputerową, echokardiografię płodu, gastroskopię skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego udzielający świadczeń w poradni, która zawarła kontrakt z NFZ. Oczywiście to lekarz podejmuje decyzję o konieczności wykonania badania kosztochłonnego, w opinii specjalisty musi zachodzić potrzeba wykonania danego badania.
Na leczenie uzdrowiskowe skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, na transport sanitarny – lekarz lub felczer ubezpieczenia zdrowotnego. Wspomniany felczer, to osoba o znacznie niższych kwalifikacjach niż lekarz, uprawniający raczej do pomocy medycznej chorym. Obecnie w naszym kraju od wielu już lat nie kształci się w tym zawodzie. Natomiast osoby, które nabyły ten zawód wiele lat temu, mają prawo nadal go wykonywać2. Na transport sanitarny w podstawowej opiece zdrowotnej zlecenia wystawia lekarz POZ, który ma prawo wystawiania również zleceń pozostających w zakresie zadań pielęgniarki POZ.
Można wskazać również ogólną zasadę, że gdy chcemy otrzymać świadczenia w ramach ubezpieczenia w NFZ, musimy wybrać lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego kontrakt z NFZ. Wybierając leczenie w gabinecie „prywatnym” (bez kontraktu NFZ), zarówno świadczenia, diagnostyka i ewentualne dalsze leczenie ambulatoryjne w innych specjalnościach będzie przebiegać poza systemem NFZ (czyli będzie finansowane z naszej kieszeni). Wyjątek stanowi leczenie szpitalne w ramach NFZ, do którego uprawnia skierowanie wydane zarówno przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego jak i z gabinetu prywatnego. Warto nadmienić, że skierowanie do szpitala nie jest wymagane w stanach nagłych, czyli w sytuacji gdy nieudzielenie pomocy medycznej może skutkować utratą życia lub zdrowia pacjenta.