Centrum Medyczne

Ważność skierowań

Niezbędnym dokumentem, aby uzyskać poradę medyczną u lekarza specjalisty, jest przedstawienie skierowania1. Podobnie aby wykonać badanie diagnostyczne, również zobowiązani jesteśmy przedstawić ten dokument.

Oprócz wspomnianej specjalistycznej opieki ambulatoryjnej, w której chyba najczęściej wystawia się skierowania, niezbędne jest ono także w lecznictwie szpitalnym, gdy proces leczenia wymaga całodobowej opieki w tzw. trybie stacjonarnym. Ponadto skierowanie otrzymujemy do sanatorium w lecznictwie uzdrowiskowym, na zabiegi i porady rehabilitacyjne oraz w opiece nad przewlekle chorymi.

Kto wystawia skierowanie

Skierowania na badania diagnostyczne, do lekarza specjalisty, na leczenie uzdrowiskowe, rehabilitację leczniczą i opiekę długoterminową wystawia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej lub inny, który udziela świadczenia w ramach umowy z NFZ. Jeżeli w trakcie leczenia specjalistycznego pacjent wymaga wykonania dodatkowych badań diagnostycznych, skierowanie wystawia lekarz i jest ono zawsze wymagane nawet w poradniach, w których pacjent ma prawo zgłosić się bez skierowania (na przykład: położnictwo, onkologia, stomatologia).

Na wykonanie badań diagnostycznych kosztochłonnych, do których zaliczamy np. rezonans magnetycznych, tomografię komputerową, echokardiografię płodu, gastroskopię skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego udzielający świadczeń w poradni, która zawarła kontrakt z NFZ. Oczywiście to lekarz podejmuje decyzję o konieczności wykonania badania kosztochłonnego, w opinii specjalisty musi zachodzić potrzeba wykonania danego badania.

Na leczenie uzdrowiskowe skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, na transport sanitarny – lekarz lub felczer ubezpieczenia zdrowotnego. Wspomniany felczer, to osoba o znacznie niższych kwalifikacjach niż lekarz, uprawniający raczej do pomocy medycznej chorym. Obecnie w naszym kraju od wielu już lat nie kształci się w tym zawodzie. Natomiast osoby, które nabyły ten zawód wiele lat temu, mają prawo nadal go wykonywać2. Na transport sanitarny w podstawowej opiece zdrowotnej zlecenia wystawia lekarz POZ, który ma prawo wystawiania również zleceń pozostających w zakresie zadań pielęgniarki POZ.

Można wskazać również ogólną zasadę, że gdy chcemy otrzymać świadczenia w ramach ubezpieczenia w NFZ, musimy wybrać lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego kontrakt z NFZ. Wybierając leczenie w gabinecie „prywatnym” (bez kontraktu NFZ), zarówno świadczenia, diagnostyka i ewentualne dalsze leczenie ambulatoryjne w innych specjalnościach będzie przebiegać poza systemem NFZ (czyli będzie finansowane z naszej kieszeni). Wyjątek stanowi leczenie szpitalne w ramach NFZ, do którego uprawnia skierowanie wydane zarówno przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego jak i z gabinetu prywatnego. Warto nadmienić, że skierowanie do szpitala nie jest wymagane w stanach nagłych, czyli w sytuacji gdy nieudzielenie pomocy medycznej może skutkować utratą życia lub zdrowia pacjenta.

Podobnie przyjęcie pacjentki do porodu lub na oddział patologii ciąży również odbywa się bez skierowania. Natomiast w przypadku planowanego zabiegu cięcia cesarskiego jest już wymagane przedstawienie skierowania.

Poradnie specjalistyczne bez skierowania

W specjalistycznej opiece ambulatoryjnej funkcjonują poradnie, do których skierowanie nie jest wymagane. Bez tego dokumentu możemy zgłosić się na konsultację do ginekologa i położnika, onkologa, psychiatry, wenerologa oraz dentysty. Zatem, gdy nasz stan zdrowia wskazuje na konieczność skorzystania z pomocy medycznej w tych zakresach, udajemy się bezpośrednio do wybranego specjalisty. Przed 2015 rokiem skierowanie nie było też wymagane do dermatologa i okulisty, jednak przepisy zostały zaostrzone i gdy będziemy musieli skorzystać z konsultacji medycznej w tych poradniach, niezbędne będzie uzyskanie skierowania od naszego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ).

Czy inny dokument może zastąpić skierowanie?

Pacjenci hospitalizowani na oddziałach szpitalnych powinni wiedzieć, że karta informacyjna, którą otrzymujemy po leczeniu szpitalnym, w izbie przyjęć lub w szpitalnym oddziale ratunkowym, nie zastępuje skierowania, nawet jeżeli zawarte są w niej informacje o konieczności dalszego leczenia.

W szpitalu lekarz prowadzący zobowiązany jest wystawić skierowanie w zakresach świadczeń, z których powinniśmy skorzystać po opuszczeniu murów szpitala.
Natomiast dokumentem, który zastępuje skierowanie jest karta diagnostyki i leczenie onkologicznego – DiLO3. Karta ta jest wydawana przez lekarza POZ lub specjalistę pacjentom z podejrzeniem występowania choroby nowotworowej. Karta DiLO umożliwia skorzystanie z szybkiej ścieżki onkologicznej wykluczającej lub potwierdzającej chorobę nowotworową oraz szybkie podjęcie leczenia. Z kartą DiLO w trybie przyspieszonym będziemy przyjęci do ambulatorium i na specjalistyczne badania diagnostyczne. W przypadku potwierdzenia występowania choroby nowotworowej również na leczenie szpitalne.

Gdy nie posiadamy skierowania

Należy również podkreślić, że w przypadku gdy pacjent zgłosi się na świadczenia medyczne do placówki posiadającej kontrakt z NFZ bez wymaganego skierowania, świadczenia te nie zostaną sfinansowane przez Fundusz, a koszt ich wykonania może obciążyć pacjenta.
Termin ważności skierowania
Często ze strony pacjentów zadawane jest pytanie o termin ważności skierowania. Ogólna zasada mówi, że skierowanie jest ważne dopóty, dopóki istnieją przesłanki wskazujące na potrzebę podjęcia działań diagnostycznych lub terapeutycznych. Po rozpoczęciu leczenia w danej poradni skierowanie jest ważne tak długo, jak długo utrzymuje się problem zdrowotny będący przyczyną wydania skierowania i jak długo lekarz specjalista prowadzący pacjenta wyznacza terminy kolejnych wizyt.

Od tej zasady występują pewne ustępstwa, np. skierowanie na leczenie uzdrowiskowe jest weryfikowane co 18 miesięcy. W przypadku gdy otrzymamy skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne w warunkach ambulatoryjnych, skierowanie straci ważność, jeżeli nie zostanie zarejestrowane w zakładzie rehabilitacji, w ciągu 30 dni od momentu wydania. Natomiast w przypadku skierowania do szpitala psychiatrycznego, jego ważność utrzymuje się tylko przez 14 dni.

Nie mam przy sobie skierowania

Rejestrując się do poradni specjalistycznej, nie musimy posiadać przy sobie skierowania, jednak mamy obowiązek dostarczyć oryginał dokumentu w ciągu 14 dni roboczych. Jeżeli nie dostarczymy skierowania w tym terminie, zostaniemy skreśleni z listy oczekujących. Podobnie, jeżeli nie przyjdziemy na ustaloną wizytę, również zostaniemy skreśleni z listy oczekujących. Bardzo ważnym jest, aby – w przypadku gdy nie możemy stawić się w wyznaczonym terminie na wizytę lub gdy rezygnujemy z niej – niezwłocznie poinformować o tym świadczeniodawcę. Wówczas na nasze miejsce zostanie wpisany inny pacjent i pozwoli to skrócić, bardzo długie w obecnym czasie, kolejki. Należy również wskazać, że każdy pacjent może wpisać się na listę oczekujących tylko u jednego świadczeniodawcy. Reguła ta dotyczy również specjalizacji, w których nie obowiązuje konieczność przedstawienia skierowania oraz świadczeń onkologicznych.

Wpisując się na listę oczekujących, powinniśmy również wiedzieć, że istnieją dwie kategorie medyczne i tym samym prowadzone są dwie listy oczekujących4. W przypadku gdy istnieje konieczność pilnego udzielenia świadczenia ze względu na dynamikę procesu chorobowego i zachodzi ryzyko szybkiego pogorszenia stanu zdrowia lub znacznego zmniejszenia szans na powrót do zdrowia, otrzymujemy kategorie „przypadek pilny”. Natomiast jeżeli pacjent nie znajduje się w stanie nagłym, otrzymuje status „przypadek stabilny.” Decyzja o nadaniu określonej kategorii medycznej podejmowana jest indywidualnie przez lekarza wystawiającego skierowanie.

Osoby uprzywilejowane

Na zakończenie należy również wskazać osoby uprzywilejowane, które mogą korzystać z porad specjalistów bez wymaganego skierowania. Należą do nich m.in. inwalidzi wojskowi, osoby represjonowane z powodów politycznych, kombatanci, działacze opozycji antykomunistycznej, niewidomi, cywilne ofiary działań wojennych, uprawnieni żołnierze lub pracownicy oraz weterani w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa. Ponadto, bez skierowania uzyskają świadczenia osoby chore na gruźlicę, zakażone wirusem HIV. Osoby uzależnione od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych mają prawo do korzystania z leczenia odwykowego również bez skierowania. Ponadto, osoby współuzależnione, czyli osoby spokrewnione lub niespokrewnione z osobą uzależnioną i wspólnie z nią zamieszkujące i gospodarujące mają prawo do leczenia w zakresie leczenia uzależnienia. Badania dawcy narządów również wykonywane są bez skierowania.

Akty prawne:

  • Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 poz. 1510, z późn. zm.),
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1146 z późn. zm.)
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2005 r. w sprawie kryteriów medycznych, jakimi powinni kierować się świadczeniodawcy, umieszczając świadczeniobiorców na listach oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 200, poz. 1661),
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 czerwca 2017 r. w sprawie wzoru karty diagnostyki i leczenia onkologicznego (Poz. 1250)

Przypisy:

  1. http://www.nfz.gov.pl/dla-pacjenta/informacje-o-swiadczeniach/ (dostęp 1 luty 2019)
  2. https://pl.wikipedia.org/wiki/Felczer (dostęp 1 luty 2019)
  3. http://www.nfz-warszawa.pl/dla-swiadczeniodawcow/informacje-techniczne/systemy-informatyczne/dilo/ (dostęp 1 luty 2019)
  4. http://www.nfz.gov.pl/dla-pacjenta/listy-oczekujacych/ (dostęp 1 luty 2019)
Szukaj

Strona używa plików cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.